NEDEN İNŞALLAH DERİZ...

Merhaba sevgili dostlarım...

bugün epey zamandır blog yazısı yazmadığımı fark ettim.

Malum, kişisel dönüşüm kampındayız ve kamp arkadaşlarımla birlikte şahane dönüşümler olurken, kendimizi katman katman açarken burada buluşmayı geç anımsadım....

Ama şimdi ne kadar da özlediğimi fark ettim.

Klavye benden önce gidiyor...

Bugün , İNŞALLAH kelimesini konuşmak istiyorum.

Kimileri için, İnşallah, cümlenin sonundaki bir noktalama işareti gibidir. Söylemezse, ayıp olacak türden...

Kimileri için totem olmuş , tılsıma dönüştürülmüş. Söylemezse işi rast gitmeyecek takıntısı ile ağızdan çıkan bir kelime olmuş. (Yani kişi inşallah'a güvenmiş, İnşallah'ın sahibine değil...)

Kimileri için de işimiz İnşallah'a, Maşşallah'a kaldıysa yandık cinsinden olmuş. Gerekesiz, kullanılması anlamsız olmuş.

Ben birşey yapmazsam bana İnşallah yaramaz hesabı.

Peki bir insan neden inşallah der. Veya neden inşallah diyen birisi neden diğeri için abes olur .

Kelimenin içini boşatmakla kalmamışız , ( anlamını bilmiyoruz .)

Kelimeye yeni ve manasız bir anlam yüklemişiz belli ki...

Bu durum, ipek bir bezle evin tozunu almak yada yerleri silmek gibi birsey bence.

Altının kıymetini sarraf bilir gibi ...

O zaman gelin inşallah kelimesini tam anlayalım.

İnşallah demek, Allah'ın dilemesine bağlamaktır.

Yapılacak bir işin, niyetinin alınışından sonra teslim edilmesidir....

“Allah'ın dilemesine bağlamadıkça (inşallah demedikçe) hiçbir şey için ‘Bunu yarın yapacağım.’ deme. Bunu unuttuğun takdirde Allah'ı an ve: ‘Umarım Rabbim beni, doğruya bundan daha yakın olan bir yola iletir’ de.” (Kehf, 18/23-24.)

İnsan kendi etki alanının içinde, istediği şekilde davranmakta ve düşünmekte istediği eylemi gerçekleştirmekte serbesttir.

Bu etki alanı içinde kişi serbest bırakılmıştır.

Bırakılmıştır bırakılmasına ama , bu etki alanlarının da sahibi yine külli iradedir.

Cüzzi iradenin içinde külli iradenin yetkisini yok sayamayız. Eğer sayarsak külli iradenin yetkisini kısıtlamış oluruz.

İnşallah dediğiniz zaman gerçek manada şunu yapmış olursunuz.

Ben cüzzi irademle bir seçim yaptım. Bu seçimimden külli iradenin de haberi var. Ve bu seçimde en iyi olanın başıma geleceğine inancım tamdır.

Yani yaptığınız bir seçim sonunda onu yardıma çağırmak demektir...

İnşallah dediğinde korku ve onun evlatları kaygı ve endişe de kalbi terk eder.

Çünkü inşallah varsa güven ortamı vardır.

Ben elimden geleni yaptım. Bana verilen aklı bilgim dahilinde kullanıp cüzzi irademle bir seçim yaptım. Ama bu seçimin sonuçlarını benim en geniş açıdan görmem imkansız. Ancak bu külli iradenin yapabileceği birşeydir. Eğer hayra uygun olmayan bir seçim yaptıysam külli irade buna müdahale etsin ve beni iyi olana ulaştırsın demektir inşallah.

Düşünsenize siz sorumluluk alıp bir seçim yapıyorsunuz, ama sizden daha iyi bilen amirinize danışıyorsunuz. Tıpkı bunun gibidir inşallah.

O yüzden işimizi eğer İnşallah'a Maşallaha kaldıysa üzerimize düşeni yapmışız demektir.

Ama inşallah kelimesinden medet ummak onu bir tılsımmış gibi totemmiş gibi kullanmak ne kadar anlamsız ve tehlikeli olur görebiliyoruz dimi...

Zaten inşallah kelimesi gerçek manada kullanırsa bilinçaltımızdaki gerçek manası ile eşleştiğinde kalp sakinleşir ve huzur gelir.

İnşallah dememize rağmen huzursuz oluyorsak, kelime gerçek anlamı ile eşleşmemiş demektir.

Bu durumda elimizden geleni yapıp yapmadığımızı , niyetimizi belirleyip belirlemediğimizi kontrol etmemiz gerekir.

İnşallah, bundan sonrasında herşey kolaylıkla hallolacaktır.

Yazımı buraya kadar okuduğunuz için yine zatıalinize müteşekkirim efendim...

Gittiğiniz her yere koşulsuz sevgiyi götürün...

Hİcran ARIKAN

Mart 2021